Niet Meer van Vakantie tot Vakantie Leven

Vorige week had ik ineens zo’n besefmoment: voor het eerst in jaren zit ik niet vast aan schoolvakanties. Na mijn studies werkte ik gelijk in de dansscholen en daarna in het onderwijs, tot nu toe waren schoolvakanties altijd het rustpunt om naartoe te leven. Nu dat niet meer zo is, voelt het verrassend fijn om niet van vakantie tot vakantie te hoeven leven. Sterker nog, ik weet soms niet eens welke dag het is, en ik leef niet eens meer echt van weekend naar weekend. Dat voelt eigenlijk best heel fijn.

Als ik nu nog in het onderwijs of op de dansschool zou werken, zou ik vandaag herfstvakantie hebben, en ja, dan was ik er ook echt aan toe geweest. In dat werk leefde ik echt naar de vakanties toe. Omdat ik ze gewoon keihard nodig had of is het ook een mindset? Ik moest er niet aan denken om ze in te leveren! Hier is dat ineens anders. Ik had er niet eens bij stilgestaan dat het vandaag herfstvakantie is. Het lukt me steeds beter om in het hier en nu te leven, zonder telkens naar iets toe te werken. Dat geeft rust, minder stress en ook minder geplan. Ik probeer steeds vaker gewoon te denken: we zien wel hoe het loopt.

En eerlijk, ik merk dat ik er niet minder productief door ben, misschien juist wel niet. Doordat ik niet meer steeds bezig ben met dat ene doel verderop, pak ik dingen op als ik er zin in heb en lijkt alles sneller te gaan. De berg om er aan te beginnen, is ook weg.

Komt dat dan door het Spaanse leven of doordat je uit de ”Nederlandse sleur” bent? Dat weet ik niet. Het kan ook een verandering van leven zijn, namelijk niet meer aan de schoolvakanties vastzitten wat dit teweeg heeft gebracht. Maar het niet van weekend naar weekend leven, of van vrij moment naar vrij moment, dat is wel iets wat denk ik goed in de cultuur hier past en dan is het toch makkelijker om daar in mee te gaan. Het leven leven stopt hier niet voor, tijdens of na je werk.

Eigenlijk is het gewoon een kwestie van loslaten. Minder leven in die ‘straks-modus’ en meer in de dag zelf. Het klinkt misschien simpel, maar voor mij is het een hele stap vooruit en iets dat me steeds meer ontspanning en voldoening brengt. Gewoon nu genieten.

Viva la vida española!