Ik ga mijn reis delen
Daar ben je toch al mee bezig met je blog? Nou, ik had vanmorgen een bijeenkomst met onderneemsters en daar zei ik: ik ben normaal iemand die pas iets deelt als het af is. Toen werd ik heel terecht verbeterd met: jij wás perfectionistisch, en jij groeit. En dat was de spijker op zijn kop. Want dat is waar ik de laatste maanden mee bezig ben, groeien.
Verhuizen naar Barcelona stond voor mij gelijk aan onderzoeken hoe ik mijn droomleven kan leven. Maar weet ik wel eens hoe mijn droomleven eruitziet? Ik geef mensen de indruk dat ik heel dicht bij mezelf sta en altijd doe wat ik leuk vind. Maar behalve reizen, organiseren en dansen, waar word ik dan écht blij van in mijn leven? En heb ik dat dansen niet al lang uitgespeeld? En je kunt toch niet altijd blijven reizen? En ik wil ook graag vrijheid, met organiseren moet je toch altijd ergens fysiek zijn? Mijn innerlijke onrust was een groot irritatiepunt…
Toen ik letterlijk rust pakte na de emigratie – lees: op vakantie was met Gerran – kwamen Maria & Desiré op mijn pad. Het moest zo zijn. Ik was namelijk in mijn element (en dat is: op reis zijn) en ik kwam mensen tegen die mij verder zouden helpen in mijn reis. Toeval bestaat niet.
Toen ik net één week alleen in Thailand zat, begon het businesscoachtraject The Art of Business. Hoe mooi viel alles weer samen? Ik ging alleen vijf weken naar Thailand omdat ik voelde dat ik iets moest doen en onderzoeken voor mezelf, ik moest ook een keer een tijd alleen hebben gereisd. Toen kwam dit traject op mijn pad, en het startte ook nog precies wanneer ik alleen op reis was.
(Oh en als je een tof businesscoachtraject wil doen dat ook naar jouw als persoon kijkt? App me, of doe een DM via insta. Ik vertel je meer dan graag alles over het fantastische traject wat ik op dit moment nog steeds volg bij Maria & Desiré.)
Als ik het aan mensen zou moeten uitleggen, zou ik het mindblowing noemen. Maar goed, om eerlijk te zijn praat ik er niet veel over. Mijn perfectionisme is bang voor vragen als: En wat is dan nu je businessplan? Hoe ga je dat aanpakken? En financieren? Want die antwoorden heb ik nog niet.
Daarnaast ben ik toch wel bang dat mensen het zweverig vinden. Ja, zelfs ik ben dus best bang voor andere mensen hun mening. Want ja, wat doet nou een sjamane? Nou: je terugbrengen naar je roots. Kijken wat jij nodig hebt. Het is niet zweverig, maar wel spiritueel en met beide benen op de grond.
Want ja jongens: toeval bestaat niet. Er gebeurt zoveel om ons heen, dat er ook een reden is dat je mijn bericht nu leest.
Ik ga dus meer mijn reis delen.
Omdat het vuur in mij is aangewakkerd.
Ik was die perfectionist.
En ik groei nu.
ps. Deze foto’s zijn gemaakt op de reis die ik maakte, toen zij op mijn pad kwamen. Benieuwd of jullie ook verschil door de tijd heen gaan zien. Ik krijg namelijk continu de opmerking, wat zie je er goed uit je bent echt afgevallen sinds de laatste keer dat ik je zag. Heel vleiend natuurlijk, maar de kilo’s zijn sinds de start van dit traject toch écht hetzelfde gebleven, dus er zal iets anders veranderd zijn.