Heterdaadje & Spaanse temperamenten
Heb je ooit Spanjaarden in actie gezien? Nou, wij (Sas en ik) wel!
We namen de trein naar Sitges, en zodra we aankwamen, slenterden we door de kronkelende, witte steegjes richting het strand. Na een Sangria genoten we van een heerlijke dag in dit mooie stadje, dat bekendstaat om zijn LHBTQ-vriendelijke sfeer. De kleurrijke kleding van de mensen viel meteen op, en het was best bijzonder om in een stadje meer mannen- dan vrouwenkledingwinkels te zien.
Op de terugweg belanden we in een overvolle trein. Sas en ik hadden het op de heenweg nog over de beruchte zakkenrollers in Barcelona, en we maakten er wat grapjes over, dat zou ons niet overkomen toch?!
In die treinstonden we hutjemutje bij een station waar eigenlijk niemand meer bij paste, maar toch propten op het laatste moment nog twee mannen zich naar binnen. Een jongen bij de deur zei al geïrriteerd dat ze dan maar voor hem moesten gaan staan en niet bij de deur. Dat vond ik al een beetje vreemd, maar die mannen schoven iets verder naar binnen. Ze zagen er sjofel uit; eentje leek zelfs dronken of onder invloed. Niet pluis.
Ik stond achter een oudere vrouw, een dame van rond de 70, die met haar familie en veel bagage reisde. Ze had haar rugzak stevig vast op haar koffer staan en haar handen er omheen. Plotseling pakt de jongen naast mij een grote portemonnee af van die mannen en roept: “Die is niet van jullie!” Het ging allemaal razendsnel. Ze waren nog geen minuut in de trein en hadden al de portemonnee van die oudere vrouw gestolen! (de zakkenrollers staan niet op de foto)
De jongen gaf de portemonnee aan mij, zodat ik hem terug kon geven aan de vrouw. En toen barstte het Spaanse temperament los. Overal om ons heen begonnen mannen te schreeuwen naar de zakkenrollers. Ze riepen iets over “trabajo,” wat werk betekent, waarschijnlijk iets in de trant van “ga werken voor je geld!” Echt iedereen in de coupé bemoeide zich ermee, controleerde of de vrouw in orde was, en schold die gasten de huid vol.
Eén van de zakkenrollers hield zich vast aan een stang, maar die hand werd er met een skateboard afgeslagen. Mijn hand zat daar vijf centimeter naast, dus ik besloot Sas maar stevig vast te houden zodat ik niet zou vallen. De zakkenroller begon toen zelfs te dreigen met aangifte van mishandeling omdat hij op zijn hand was geslagen. Serieus? Wat ga je dan zeggen? “Ik was een oude vrouw aan het beroven en toen werd ik op mijn hand geslagen met een skateboard?” Wauw, sommige mensen hebben echt geen schaamte!
Het bijzondere was dat Sas en ik ons geen moment onveilig hebben gevoeld. De agressie was volledig op de zakkenrollers gericht, ondanks de drukte waarbij we geen stap konden verzetten. Sas had al voorspeld dat die mannen eruit getrapt zouden worden omdat zij ze zag seinen naar elkaar, en mijn buurman waarschuwde me ook om uit de buurt van de deur te blijven. En jawel, bij de eerste de beste stop werden die twee gasten eruit geschopt/getrapt/geduwd.
Grappig genoeg was Sas die ochtend nog gewaarschuwd over de typische zakkenrollerstechniek waarbij iemand je zicht blokkeert, zodat een ander ongezien zijn slag kan slaan. Dat gebeurde dus ook bij haar en omdat we zo onstabiel stonden moest ze zich soms vastgrijpen, meestal zijn ze met meerdere. Het ging zo snel! Maar wat ons een goed gevoel gaf, was dat als je denkt dat het gebeurt, je gewoon moet gillen “zakkenrollers!” en meteen krijg je de hulp van elke Spaanse man in de buurt.
We love de Spaanse temperamentjes!
Heerlijk om dit te lezen. Ik hoor het je vertellen en dat doet beseffen dat we nog even 2 weken moeten wachten. Maar wat is 2 weken op een mensenleven?! Ik kijk er naar uit! Dikke knuffel voor jullie toppers🫶🏻
Een heerlijk welkom in Barcelona trein zo te lezen! Adrenaline ten top! Maar goed dat je dit meteen hebt meegemaakt en bewust van bent geraakt.