De eerste 24 uur in Barcelona – een warm welkom
Welk hotel moeten jullie naartoe vraagt de taxichauffeur op het vliegveld in het Engels, maar wij hoeven niet naar een hotel….wij wonen namelijk vanaf nú in Barcelona!
Ik dompel mij natuurlijk gelijk helemaal onder in het Spaanse leven, ik moet alles vanaf dag 1 in het Spaans doen, ik moet al precies weten hoe alles werkt want ja HALLO we wonen hier nu! Dus als een echte ADHD’er betaamt, voel ik me vanaf nu ook Spanjaard….althans als ik 3 woorden Spaans spreek en ik begrijp wat ze terug zeggen dan.
Hoewel ik nu hele ontbijtjes in het Spaans bestel, liep het toch niet helemaal soepel. Ik vroeg om “un café” en bestelde ook nog “dos croissants é un cappuchino”. Ger werd het slachtoffer van mijn poging om als ‘Spanjaard’ door te gaan, want hij kreeg geen gewone zwarte koffie maar een espresso. In eerste instantie was ik natuurlijk dolblij dat de vrouw me begreep, maar ja, een klein beginnersfoutje – ik had om een café americano moeten vragen. Gelukkig bestelde hij daarna “agua in a glass”, en kregen we agua con gas (spa rood). We rommelen dus wat aan; het bestellen in het Spaans gaat redelijk, maar zodra ze uitgebreid terug beginnen te praten, schieten we toch een beetje in de stress. Is het te vroeg om te denken dat we dit al onder de knie hebben of moeten hebben? Of is dit juist hoe je leert? Waarschijnlijk blijft het de komende tijd nog wel even ongemakkelijk.
We zijn nog geen 12 uur in Barçelona en het is de warmste dag ooit gemeten hier, een warm welkom noemen ze dat ook wel. Maar wat doe je dan met deze hitte? Na het de espresso en de spa rood gaan we nog wat dingetjes regelen en we sluiten de dag af op het strand. In de stad is het heet maar aan het water waait het en vinden we het prima te doen. Dit voelt goed, wij kunnen denken we wel aan dit leven wennen.
Leuk hoor!
Kijk eens aan.
Het begin van een biografie is er.